رفتي و برنگشتي... رفتي و دل بريدي
بي من بي پروبال... رفتي و پر كشيدي
بي خبرم گذاشتي... خسته ترم گذاشتي
ميون بغض وگريه... در به درم گذاشتي
نگفتي بي پروبال... چه جوري پربگيرم
تو خلوت كدوم شب... راه سفر بگيرم
كجا بيام كه حتي ... از تو خبر ندارم
خسته تر از هميشه... پاي سفر ندارم
رفتي ورفت... ازتن خسته جونم
عكس تو شد... همدم و همزبونم
هيچكي نبود... مثل تو نازنينم
هيچكي نشد... مثل تو مهربونم
من نشاني از تو ندارم .....
اما نشاني ام را براي تو مينويسم...
در عصرهاي انتظار به حوالي بي كسي قدم بگذار...
خيابان غربت را پيدا كن و وارد كوچه پس كوچه هاي تنهايي شو ...
كلبه ي غريبي ام را پيدا كن كنار بيد مجنون خزان زده و كنار مرداب آرزوهاي رنگي ام ...
در كلبه را باز كن ...
به سراغ بغض خيس پنجره برو حرير غمش را كنار بزن
مرا خواهي ديد...
با بغضي كويري كه غرق عصاره انتظار است پشت ديوار دردهايم نشسته ام....!!
پير شدم پير تو اي جووني
