I love you so much

Since I met you

I havebeen so happy

Except that I find

Myself worrying all the time

Worrying that I might disappoint you

Worrying that our relationship might end

Worrying that you might not be happy

Worrying that something might happen to you

I have fallen in love with you

And I guess I worry so much

Because I care about you so much

با دوست عشق زیباست ، با یار بیقراری / از دوست درد ماند و از یار یادگاری . . .

اسمتو گذاشتم گل ترسيدم پژمرده بشي
گذاشتم خورشيد ترسيدم غروب کني
گذاشتم جونم که اگه خدايي نکرده رفتي منم برم

اگر روزي هزار نفر دلشون برات تنگ بشه بدون اوليش منم
اگر صد نفر دلشون تنگ شد مطمئن باش اوليش منم
اگر ده نفر دلشون برات تنگ شده حتما اوليش منم

اگر هيچ کس دلش برات تنگ نشد شک نکن من مُردم

آن که امروز را از دست میدهد فردا را نخواهد یافت ، هیچ روزی از امروز با ارزش تر نیست

با دوست عشق زیباست ، با یار بیقراری / از دوست درد ماند و از یار یادگاری . . .

کاش مي شد عشق را تفسير کرد

خواب چشمان تو را تعبير کرد

کاش مي شد همچون گلها ساده بود

سادگي را با تو عالم گير کرد

کاش ميشد در خراب آباد دل خانه احساس را تعمير کرد

کاش ميشد در حريم سينه ها عشق را با وسعتش تکثير کرد

ميدونم

ميدونم برات عجيبه
اين همه اسرار و خواهش
اين همه خواستن دستات
بدون حتي نوازش
مي دونم خنده داره
واسه تو طلوع دردم
مي گذري از من و ميري
اما باز من بر ميگردم
مي دونم برات عجيبه
من با اين همه غرورم
پيشه همه بديهات
چه جوري بازم صبورم
ميدونم واست سواله
که چرا پيشت حقيرم
دور مي شي ، تورو نبينم
باز سراغ تو ميگيرم
مي دوني چرا هميشه
من بدهکار تو ميشم
وقتي نيستي هم يه جوري
با خيالت راضي ميشم
ميدوني واسه چي از تو
من ميبينم و مي خندم
تا نبيني گريه هامو
هر دو چشمامو ميبندم
چاره اي جز اين ندارم
آخه خون شدي تو رگهام
ميميرم اگه نباشي
بي تو من بد جوري تنهام
ميدونم يه روز ميفهمي
روزي که دنيا رو گشتي
من چه جوري تو رو خواستم
تو چه جور از من گذشتي
چاره اي جز اين ندارم
آخه خون شدي تو رگهام
ميميرم اگه نباشي
بي تو من بد جوري تنهام
ميدونم يه روز ميفهمي
روزي که دنيا رو گشتي
من چه جوري تو رو خواستم
تو چه جور از من گذشتي
---------------------------------

اگر دريا به ساحلش ،اگر آسمان به ابرهايش، اگر ابرها به رعد و برقش،

اگر يوسف به زليخاه، اگر ليلي به مجنون ،اگر من به تو ،اگر آسمان به زمين برسد هيچ نمي تواند مرا از تو جدا کند

دلا رفیق سفر بخت نیک خواهت بس
نسیم روضه شیراز پیک راهت بس
دگر ز منرل جانان سفر مکن درویش
که سیر معنوی و کنج خانفاهت یس
وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل
حریم درگه پیر مغان پناهت بس
بصدر مصطبه بنشین و ساغر می نوش
که اینقدر ز جهان کسب مال و جاهت بس
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد
تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس
هوای مسکن مالوف و عهد یار قدیم
ز رهروان سفر کرده عذر خواهت بس
به منت دگران خو مکن که در دو جهان
رضای ایزد و انعام پادشاهت بس
به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ

دعای نیمشب و درس صبحگاهت بس

هیچ وقت خودت را برای کسی شرح نده

کسی که تو را دوست داشته باشد نیازی به این کار ندارد

و کسی که تو را دوست ندارد آن را باور نخواهد کرد . .

بي دل و خسته در اين شهرم و دل داري نيست
غم دل با كه توان گفت كه غم خواري نيست
شب به بالين من خسته بغير از غم دوست
ز آشنايان كهن ، ياري ، پرستاري ، نيست
يا رب اين شهر چه شهريست كه صد يوسف دل
به كلافي بفروشيم و خريداري نيست
فكر بهبود خود اي دل بكن از جاي دگر
كه اندر دل اين شهر طبيب دل بيماري نيست

الهی

الهی تا جهان باشد به دولت در جهان باشی

الهی از بلیات دو عالم در امان باشی

الهی در ابد هرگز نگری در امان باشی

الهی در روز محشر همدم پیغمبران باشی

الهی ای گل من ایمن از باد خزان باشی

الهی هر که بدخواه تو باشد سرنگون گردد

الهی روزگارش چون شب من نیلگون گردد

الهی باده ی عشرت به جانش همچو خون گردد

الهی هر که بد خواه تو باشد خوار و زبون گردد

تو همچون عندلیبان چمن شیرین زبان باشی