قرار نبود اینجوری شه، یهو بشی همه کسم
راستی چی شد، چه جوری شد، اینجوری عاشقت شدم
شاید می گم تقصیر توست، تا کم شه از جرم خودم
به ملاقات آمدم، ببین که دلسپرده داری
چگونه عمری از احساس عشق شدی فراری
نگاهم کن، دلم را عاشقانه هدیه کردم
تو دریا باش و من جویبار عشق و در تو جاری
من از پروانه بودن ها، من از دیوانه بودن ها
من از بازی یک شعلۀ سوزنده که آتش زده بر دامان پروانه نمی ترسم
من از هیچ بودن ها، از عشق نداشتن ها
از بی کسی و خلوت انسان ها می ترسم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر