من پذیرفتم شکست خویش را/پند های قلب دور اندیش را
من پذیرفتم که عشق افسانه است/ این دل درد آشنا دیوانه است
گر چه تو تنها تر از من می روی / آرزو دارم ولی عاشق شوی
آرزو دارم بفهمی درد را / تلخی برخورد های سرد را
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر